Çok Sesli Bir ÖlümNazım Hikmet’in ‘ Kız Çocuğu’ şiirine ithafen…. Ölü çocuklar korosuyuz biz Hiroşima’da alevler içinde kaldı sesimiz Her çağda sönmek bilmeyen yangındır artık Hayata notalarla sesleyişimiz Daha büyümedi ki ellerimiz Nasıl kesişir ölüm avuç çizgilerimizde ? Hayır ! Hayır bu kadar erken olmaz Kadrajına dar geliyorken kaderimiz Sokak kokar bizim gülüşlerimiz İçinde renk renk pastel boyalı evler Yıkma bomba ! Ne olur yıkma Enkaz altında çok acıyor düşlerimiz Barış içindir bizim sevmelerimiz En terli oyunlarımızı saklarız cebimizde Gel hadi ! Bomba gel Yüreğini siper eder bizim annelerimiz Ölü çocuklar korosuyuz biz Yaşımız yedi, yaşımız menekşe ebruli Üzerimize bombalar yağdırsanız da siz Bitmeyecek hayata umutla sesleyişimiz… |
Nazım' ın mavisi
göğün mavisi
suyun mavisi
ve özgürlüğün mavisi!
ve bir çok mavi daha...
saygılarımla, yüreğinize sağlık...