Ey Soma
Ey soma alın terinin tükenmeyen bağrışmasıydı
Son saatler, kopacaktı feryatlar kopacaktı çığlıklar derin sessizliğin arkasında siren sesleri Sardı dört bir yanı kilometrelerce yerin altı son nefeste uğurladık kardeşleri ebediyete... Ey soma uykusuzdur çocuklar, anaların beklediği kömür karası gözlerin yerini derin sancılar aldı kimi nişanlı kimisi evin tek evladıydı hain saatler yaklaşılırken geceye manisa kan revan İçinde güne uyanıyordu ülkem yasta dualar yükselir kaybolan canlara geride kalanlara dualar yükselir yaralı evlatlarıma Ey Soma İçimize ateş düşürdün... takatı kalmamış ninelerimin dedelerimin bari Yetimlerime acı unutma unutulan gözyaşı Silinmeyi bekler hep. İbrahim KANDAMAR 01 06 2014 |