TOPRAK
Nasır tutmuş elde yeşerir fidan
Küçük bir tohumu "çok" eder toprak Günü geldiğinde gömülür insan Kirlenmiş ruhları "yok" eder toprak Keder kokusuyla dolar gazelim Koynuna basınca kalmaz engelim Sadık yarimdir der Aşık Veysel’im Sürdün mü yüzünü "pak" eder toprak Güvenme şanına olursun sapkın Gururun yolları geçmişten yakın Bu bana yetmez ki demeyin sakın Doymayan açları "tok" eder toprak Habersizce gelir sormadan yutar Elden geldiğince yormadan yutar Tanrı’nın emriyle durmadan yutar Canlıyı cansızı "kök" eder toprak Zorbalığa uğrar zorluktan yılmaz Tarih dokusundan bizleri silmez Kucaklar herkesi menfaat bilmez Körelmiş dirliği "gök" eder toprak Dağlardan dağlara çile çekiyor Merhamet gözüyle üstte bakıyor Gecede gündüzde beden taşıyor Her türlü bakımı "hak" eder toprak İlkbahar gülümser başlar hareket Çoşturur tarlayı gelir bereket Yağmuru alınca doyar memleket Fakirin evini "köşk" eder toprak Nice canlar gibi ezilme sen de Boynunu bükerek süzülme sen de Karanlık deyip de üzülme sen de Girince içine "şavk" eder toprak. Çeri’yim âdemim ararım anlam Şiirde bulmuşum yalansız kelam Geldiğimiz yerden getirir selam Koca bir yaşamı "aşk" eder toprak Furkan AYDOĞAN(Çeri) |