Yürüyorum!
Kurşun benizli caddeler,
Her köşe başında metal direkli bir fener.
Üşüyen yağmurlar sıcak tenime siner,
Karanlık mazime, bir sonbahar tüner.

Yürüyorum!
Sokak lambaları camekanlarda ışıldar,
Kuytusunda uyuyan bir avuç bahar.
Adım adım savrulur taç yapraklar.
Gökyüzünde ağlamaklı bir sonbahar.

Yürüyorum !
Kaldırımları kuşatmış çıplak ağaçlar.
Etrafım blok blok taştan mezarlar.
Şimşekler,yıldırımlar semada parlar.
Püfür püfür esiyor,yaslı sonbahar.

Yürüyorum!
Bilinmezliğin içinde kimsesiz.
Hercai ruhum,sürtüyor sokaklarda edepsiz.
Başımda cenk eder cinler sebepsiz,
Yüreğimde artık yok,soldu sonbahar.

Yürüyorum!
Zamanın çığlığı tik taklar,
İçinde bin türlü olguyu saklar.
Toprağın böğründe yatan vücutlar,
Yağmurla yıkanır her sonbahar.

01. 09. 2006