ESME RÜZGÂR ESME

Bozkır tepesinin başları açık,
Kavrulmuş toprağı çakılı saçık,
Ne bir sığınağı ne de bir sap’ çık;
Esme rüzgâr esme sinem yaralı,
Gurbete yar oldum sanma buralı…
*
Felek izim sürer bahtım karalı,
Bir de sen eserek bozma morali,
Cami avlusunda laflar yöreli / Kahve köşesinde güler yöreli…
Esma rüzgâr esme sinem yaralı,
Gurbete yar oldum sanma buralı…
*
Deşeler esintin; tozun savurur,
Toz tere karışır teni kavurur,
Oh çeker güneşi inada vurur;
Esme rüzgâr esme sinem yaralı,
Gurbete yar oldum sanma buralı…
*
Kışın sert ayazı camdan bakıdır,
Kuru yaz sıcağı terim akıtır,
Hıfz edilmez isem yer kıtır- kıtır;
Esme rüzgâr esme sinem yaralı,
Gurbete yar oldum sanma buralı… Nevşehir ve çevresi
Hıfzı KARACA
(T. C. Kültür Bakanlığı Halk ve Kalem Şairi)