UMUTLARIM

Çok zor oluyor be,
sevgili dostlarım!
yaşamak çok zor oluyor
bu yıkıntılar arasında
birbirine karışmış caddeler
kaybolmuş sokaklar,
ne yolları belli bu şehrin
ne bulvarları seçiliyor çıkmazlardan,
kepenkleri de kapalı dükkanların
esnaflar yok ortalıkta,
gecenin bir vaktinde yanıp sönen
loş ışıklı tabelalar yol göstermez ki
bencileyin iz arayanlara, loş ışıkların altında
zaten ben hiç bir zaman
aramadım yolumu,
lakin yıkıntılar arasında kaldım.
*
Çok zor oluyor dostlarım
çok zor oluyor,
ne işaretler kalmış ortalıkta
ne köşe başları belli
bütün şehir yıkılmış
virane olmuş buralar,
hayat durmuş
ocaklar da sönmüş
kül olmuş umutlarım,
halbuki ne hayallerim vardı
geleceği üzerine bu şehrin,
şimdi bu şehir üzerime yıkılmış, sanki
umutlarım da bu şehrin üzerine
işte harabeler…
Âh, kaybolan yollardaki
görünmez işaretler
nerededir umutlarım?
hangi enkazın altındadır?
söyleyin dostlarım
söyleyin bana
zira bu harabeler
ancak hüzün verir insana,
dayanmak mı zor
yanmak mı insana,
ya benim umutlarım!..

Murat Kahraman Murâdî
2003/Kavacık
(Tozlanmış dosyalardan.)