YASAK KENTİM
Avuçlarım bütün çıplaklığıyla
Tutuyor gözbebeklerini Ansız demlerde kırılıyor Şehrazat... Kahve tadına yakın çocuklar sürülür gün ortasına Ve gün ortasında iki kere ağlamak yasak.... İşgüzar bakıyor yine gözlerin Gözlerinde başka anlamlar yakalamak yasak.... Bir hayal tasarlamak ne mümkün Oysa bütün tutarsız hayaller ücretsiz El pençe kurtarıp seni rüyalar içinden Bugün bile değil yarınımda artakalmışken Seni fikrime salmak yasak... Süresiz başlayan vucudunda yıldızlar gibi Ücretsiz kayarken... Seninle olmak gibi farzet OLMAMAK BİLE BU KENT’DE YASAK.... ( İBRAHİM YALÇIN ) (ESKİ BİR VAN RESMİ) |
bilmiyorum nasıl yapıyorsun bunu
ama yazdığın her şiiri anlamak için en az senin kadar derin düşünmek gerekir ki bunu yapmak ayrı bir hüner ister tebrikler sana