MEVSİMLERİM
Hani ilkbaharım hani çocukluk
Dertte düşüncede tasada yokluk Değnekten at ile uçan bir oktuk O günler ne çabuk uçuvermişler Önlük yakalığım alındığı an İlk defter kalemim o ilk heyecan Kabına sığmayan okula koşan Çocukluk yıllarım geçivermişler Yazım bambaşkaydı o havam cakam Çıra gibi yanan gençlik fiyakam Dalga dalga saçlar kahkakam şakam Beni bırakıp ta kaçıvermişler Başımda dinmezdi kavak yelleri Kalbimde renkarenk bahar gülleri Ne varsa götürdü zaman selleri Hepsi de maziye göçüvermişler Gençlik bir düş imiş şimdi ne kaldı Çok zaman aklımı başımdan aldı Bir ömür dertlere gamlara saldı Şimdi sırlarını açıvermişler Şimdi sonbaharım yaprak dökerim Gönül yamaların bir bir sökerim Kader kısmetime boyun bükerim Benler beni bende içivermişler Önümde bekliyor haşmetli kışım Bitecek nefesim duracak yaşım Bitsin diye artık dünya telaşım Bembeyaz bir kefen biçivermişler Bayram Ali Bülbül |