d e K o l t e ( kurak âyin )-// zamanın yanlış ibresini hatmedilmiş dua rüzgarına salmışlar, uykunun dem vaktini ayaz soluklar işgal etmiş... d e k o l t e ağırlık bu, un ufak ediyor çelimsiz gölgemi. çöller ve sular.! isimsiz susuzlukların yanık bağrına a k ı y o r. v e… hüner’siz yalnızlıkları giyinmişiz kemik acılarımıza, saatler nü sekmesi bir an. kısa ömürlü düşlermiş meğer tek azığımız. yüreği ağzında çocuklar göçmüş viran hanemizden, ah tabutlar ne küçükmüş tabutlar ne küçük yürekler ne büyükmüş Yürekler ne büyük.. yazık küçüldükçe- k ü ç ü l m ü ş ü z.. küçüldükçe—küçülmüş.. bir a b d a l suskusu r e s i t a l i kırık bir âyin düşer toprağın göz rahmine Çocuk sesleri ve tabut ağıdı d’üşüyor kuru begonviller üstüne. -kuleler s e s s i z bikes ve sancılı şiirler.! ara nağmesi silik şarkıların vokalde tüyleri yakılmış saksağan çığlığı mitolojik harman dürtüsü bu.. bir dal sevgi kavruluyor gam ateşi(nin) hükmünde. aklımın tadına oyuk açmış tuzsuz-şekersiz düşünceler hırpani bil el uzanır kim’sessizliğime “ m e r h a b a “ diyetiyle.. bir r u h ister dilinin keskin kılıcı bir çizik atmak ister alnımın hikayesine. ( kurak âyin.. ışıksızlık.. ) —- n u r e t t i n ÖNDER Yürek sesimi güne layık gören edebiyat defteri yönetim ve seçki kuruluna çok teşekkür ederim.. |
Sizi ve seçki kulunu tebrik ederim.
Selam ve saygılarımla.