Bir kitap aç
Bir kitap aç
İçinde şiir olan Gözünü yaşanmamışlıklara kapat Parmağınla çevir sayfalarını En çok sararmış olanını aç Yaşa karşılaştığın ilk şiirde Biz ayrı bedenlerde Bir değil miydik Bırak bedenlerimiz ayrı kalsın Ölünce bütün bedenler Birleşen toprak değil midir Hayat dediğin nedir ki zaten sevmek Sevilmek olsa Dağ başında en güzel kokar mı idi yalnız çiçek akif tütüncü İnsan taş gibidir Yıllar attıkça fazlalıklarını Şekil bulur İnsan olur Alnındaki çizgileri Saçındaki dökülen beyazlıkları kucakla Hiç bir sade taş Yılların nasıl şekillendirdiğini bilemez Bak aynaya şişkin gözlerindeki duygu ile Ne kadarda güzelsin Giy elbisenin en renklisini üzerine Yaşamdaki en güzel renk Sonbaharında dalından düşen yaprağın ki değil midir akif tütüncü |