YERDİ
YERDİ
Ben ölünce, soran olur sılamı Kar damları başa yıktığı yerdi Unutulmak, ona katlar çilemi Kuşları karından, bıktığı yerdi Kar yağdı kapattı dar bacaları Buzlu cam misali dağ yüceleri Medeni soykırım kaz geceleri Kaz kanı, göl olup aktığı yerdi Gecesi çok ayaz, rüzgârı sertti Karnı aç olana yaşamak dertti Tilkinin gezdiği, bir lokma etti Kurt, gözü çakala diktiği yerdi Kimi sağlık diler kimi mal ister Bir menzile ulaşmaya hal ister Koyun ota, meler fino yal ister Fukara bunalıp, çöktüğü yerdi Şerifoğlu, bir yorgan al sırtına Elveda de, kayıp kuşa martına Bir gün karlı hava çoğu fırtına Poyrazın kancayı, taktığı yerdi Ali Eliş Fino; 1. isim, hayvan bilimi Küçük boylu, çok tüylü, yuvarlak başlı, kısa burunlu bir ev köpeği türü: Ali Eliş |