Vak, vakYalnızlık penceresinden bakıyorum Temaşa boydan boya sessiz Gözlerim kamaşıyor nereye baksam Kelimelere aktarılamayacak kadar eşsiz. İyilik dolu çayırlar, dağlar, tepeler Çiçekleri anlatır burda kelebekler Doğa uçsuz bucaksız bir huzur içinde Burada bulunmaz kinler, nefretler, rezillikler Tohumlar yeşeriyor her yerde. Kargadan, çaylaktan söz ediyorum Feleğin bahçivanı yok burda Şebnem kendi döngüsünde buharlaşıyor Nice kaybolmuşları buluşuyor Birbirine koşmuş gölge ve ışık. Dere her yağmurda dolup taşmakta Vak, vak öter durur şu kurbağa. Geleceğin penceresinden sesleniyorum Temiz göyüzünü kirletmeyelim Şebboyun kokusu sukuta dursun Bu ahenkli terennümü sonsuza dek İksirin saf sesi yağmuru duysun. Mustafa Yaman 03 şubat 2024 |