antoloji
iyi de
ben niye komünisttim evim güzel mevkiim şahane sünniyim evim kendimce çakırkeyif ara sıra sallansa da benim arabam yoksa da hastaneye gidecek param var idare eder yakışıklılığım iyi de ben niye sürünüyorum kelimelerle kelimelerim bana ait olsa da niye bu yalnızlık akif tütüncü yola çıktım seni görünce bitti yolculuğum saçma sapan şiirler yazıyorum içinde sen kurak ben şaşkınım biraz da deli sen güzeldin su idin ben susuzluktan kıvranan bedevi seni gördüm su oldun içtim kana kana sevgini gitme akif tütüncü Kırmızı kurdele idi annem Babam beyaz kefen Kurdeleyi çıkardım Su ıslatmasın diye, giderken Kefenini okşayamadan gitti babam Şimdi bağrımda yara ikisi de Her biri ayrı sıcak akıyor gözümden akif tütüncü öğretmen tahtaya yazdı 3-1 kaç eder yokluk dedim sınıfta bıraktı oysa hayat matematik değil ki birinin gidişi yokluk akif tütüncü Ağzında hayatın tadı öldü babam Babaannemin sırtın[ikiyan |
dövdüler bizi hatta eskittiler
yalanlarla yıkadılar gülmeyen gül vermeyen yüzümüzü
sahtekar alçak dedirtmediler kendilerini
olanlar hep bize oldu
çalınan çok şeyimiz vardı
meclisten bile avukat bey
Saygı ve selam ile.