ŞAŞIYORUM
Yürek yangınlarını unuttum sanıyordum
Etna’nın püskürttüğü lavlarda üşüyorum. Sevginin kışlarında kalınca donuyordum Kutup ayazlarında harlanıp pişiyorum. Sudan çıkmış balığa şaşkın ördeğe kanıp Everest’ten Guam’a yavaşça düşüyorum. Aşkı uğrunda yanan garip Ferhat’a dönüp Yağmur ormanlarında çukurlar eşiyorum. Yeryüzünde yolları sanki bitirmiş gibi Yıldızlar arasında öylece koşuyorum. Pusulayı kaybetmiş yolu yitirmiş gibi Bütün okyanusları yüzerek aşıyorum. Dünyanın elemleri bana yetmezmiş gibi Galaksi’nin yükünü sırtımda taşıyorum. Gündüzlerin sefası gece bitmezmiş gibi Gülümseyen güneşin başını kaşıyorum. Beden her yükü taşır diyenlere inanıp Karınca’nın sırtına binince şaşıyorum. Ruhsuz kalabalığın çokluklarına kanıp Yedi katlı Alem’de sanki tek yaşıyorum. A. Kadir YALDIZKAYA |