UMMANA YOLCUYUM
Hazanın içinde bahar ararken,
Umudu ummana döker giderim. Eller murat alıp sine sararken, Boynumu bükerim, bakar giderim. Ruhumda binlerce fırtına kopar, Gecede zemheri odama sapar. Takvimde yapraklar hüznümü öper, Feleğe ahımı eker giderim. Sevgimin hesabı gönlümde çile, Gözyaşım tuzlanmış, dönmüş sebile. Şafaklardan vuslat ummak nafile, Sensiz sarayları yıkar giderim. Yüreğim bahçıvan, dikenler batar, Elbet birgün umut güllerim tutar. Vuslata niyazım semada öter, Sensiz düşlerimi yakar giderim. Mazimden hüzünler sarar canımı, Nefsin hengâmesi yıkar hanımı, Ömrümün yarısı bekler sonumu, Ummana yolcuyum, akar giderim. Hayatım bir anlık sevdana değer, Umudum ölürken hasretim doğar. Sabrımı sınayıp gelmezsen eğer, Sensiz bu âlemden çeker giderim. Sennur ÇETİN (Elbetbirgün) Sevilmeye layık olan ancak sevmesini bilendir |