BİTİRDİK
Geride bıraktık işte baharı;
Takvimden koskoca yazı bitirdik. Yapraklar döküldü çoğu da sarı; Kış kapıyı çaldı; güzü bitirdik. Gönül, şuh bakışa hemen kanınca, Kâfir, şarabından bize sununca, Taptık hep onlara kendi dinince; Kapağın’ açmadan cüz’ü bitirdik. Aynı suya dalmak zor geldi bize. Hep bildik mekanlar dar geldi bize. Yârin koynu bile hâr geldi bize; İyce arsızlaşıp yüzü bitirdik. Sıçrayıp giderken ordan oraya, Yıllar sıralanmış meğer araya. Sonunda dönünce bahtı karaya; Ocak tütmez oldu; közü bitirdik. Bir kuru cisimle gezerim şimdi. En ufak rüzgârda tozarım şimdi. Etrafı sessizce süzerim şimdi; Kalmadı hiç feri gözü bitirdik. Çabucak tükettik sayılı günü. Yakındır menzile bu yolun sonu. Henüz göstermişken pusula yönü; Yokuşa tırmandık; düzü bitirdik. Ömrünce beklerken bülbüller gülü, Çiçek çiçek gezip topladık balı. Şimdi biz de çektik ayağı, eli; Dönmüyor dil artık; sözü bitirdik. |