Saygıdeğer Hocam Prof. Dr. Saim SAKAOĞLU’na

Bir mektup aldım ki Saim hocamdan,
Sana gönderdiğim on diye yazmış.
Okudum hepsini ekranda camdan,
Taş yerinde ağır; son diye yazmış.

Sene otuz dokuz Konya ilinde,
Doğunca yer etmiş folklor dilinde,
Yıllarca dolaşmış gurbet elinde,
Mazi değil sanki dün diye yazmış.

Tokat’ta kor olmuş gençlik çağında,
Dadaşla bar tutmuş kış otağında,
Erdemli yaşarmış gönül bağında,
Yazları huzurlu gün diye yazmış.

Bilim kulvarında koşarken daha,
Onu davet edip beklermiş saha,
Şükürler olsun ki yüce Allah’a,
Verdiğim eserler yön diye yazmış.

Muhteris değilmiş azimli olmuş,
Hep takdir edilmiş ödüller almış,
Meramlı dostları bir haber salmış,
Bezm-i muhabbete dön diye yazmış.

Gördüm ki sılaya çevirmiş yüzü,
Geride bırakmış yaktığı közü,
Nihayet bulurken mektupta sözü,
Beni de hatırla sen diye yazmış.