SIR
Şu grili bulutlar arkasında
Güneş gökyüzünü kucaklıyordu Karmaşık bir o kadar da nefes kesici dünyada Sinem daralıyor Görüntüsü ile kendinden yad etttirten Mavi gezegen ise halen uyuyordu Yüreğimde onca mısralar beslerken Dökmeden/dökemeden Öylece büyüyor, kabarıyordu Sonra... Gözüm semadayken Ruhum huzur doluverdi Bunca duygu yüklü olmama rağmen Elalem dediğim bana el oluverdi |
Kutluyorum.
Şiirle kalın saygılar.