SEN YAKANIMSIN GÖNÜL...
SEN YAKANIMSIN GÖNÜL...
Feryadım arşa değer,figanım sinem dağlar, Ağlayan benim amma,göz değil yürek ağlar, Ben yanarım içerden,buna dayanmaz sağlar, Yanıyor sönmez külüm,sen yakanımsın gönül... Bak cayır cayır sevdam,bedenim alev alev, Ayaklanmış gönülde,kükreyen koca bir dev, Bana göre yâr yokmuş, ister terket ister sev, Yanıyor sönmez külüm,sen yakanımsın gönül... Üzmedim,sevip yari,aziz canımdan bile, Göz ucuyla gül verdi,bende bu vefa nafile, Bahttan yana şansım yok,çektğim azap,çile, Yanıyor sönmez külüm,sen yakanımsın gönül... Kış ayaz,bahar serin,derim ki Allah kerim, Yazla,Sonbahar yakmaz,kaderimi çekerim, Farkında mısın canan,ballı kaymak,şekerim, Yanıyor sönmez külüm,sen yakanımsın gönül... Yâr ister benden beni,çok görüyor selamı, Aşkın benden esirger,etmez bir çift kelamı, Hak,hakikat,muhabbet, derken verdi belamı, Yanıyor sönmez külüm,sen yakanımsın gönül... Şeyhim;Derki vazgeçip,yaşıyarak derbeder, Sarmış boyla,bedenim, can acıtan bir keder, Ben yazmadım inanki,bence yazmıştır kader, Yanıyor sönmez külüm,sen yakanımsın gönül... Nurettin GÜLBEY Saat: 23:53 20.01.2024 YALOVA |
usta kalemin daim ve kaim olsun hocam
Selam ve aygıla