BALDIZIM ÖZLEM'İN...
BALDIZIM ÖZLEM’İN...
Meryem duysa ismini,coşarak şahlanır, Başkadır yeri onda, baldızım Özlem’in, Özlem’in hayaline, şartlanıp odaklanır, Hüsniye ablanın kızı,baldızım Özlem’in... Zor çocukluk yaşadı,görmemiş ki baba, Ne fırını çok bildi,ne de uğradı kasaba, İsmet abiden sonra,uzun ve zorlu çaba, Hayatı adil olmadı, baldızım Özlem’in... Şen şakraktır, takmaz bir şeyleri kafaya, O hepten güvenmiştir,Ulu Ali Mevla’ya, Herkesin güvencesi,mala,mülke,tarlaya, Hiç umurunda olmadı,baldızım Özlem’in... Hayatında çok önemlidir,iki oğlu,bir eşi, Vardır yiyenler ve gelinleri,ikide kardeşi, Hesabı asla tutmaz,bilmemiş üç ile beşi, Olumlu kişiliği vardır,baldızım Özlem’in... Hayal kurar, plan yapar,gider ya ardınca, Görüp duymadım,incinmemiştir karınca, Günlük yaşar,ortamlarda kafasını sarınca, Keyfine diyecek yoktur,baldızım Özlem’in... Har vurup harman savuruyor,her imkanı, Kısmet olabilirse,satarsa bir gün dükkanı, Değiştirecek ailecek,evi,barkı ve mekanı, Melek gibi huyları var,baldızım Özlem’in... Eşiyle barışıktır,kıymet veriyor Haydar’a, Eş ve çocukları nerede,Özlem gider ora, Arayıp Bağdat’ı bulur,lazım ise sora sora, Ehil yaşar,derdi yok,baldızım Özlem’in... Ramak kalmıştır okuluna ,oğlu Barış’ın, Gelin ister,selvi boylu,al yazmalı sarışın, Kıyamaz çocuklarına,görürsen yakarışın, Başkaca yok dünyası,baldızım Özlem’in... En küçüğü de Sidar oğlu, medar-ı iftiharı, Genç üniversiteli,olmaktır onun da şiarı, İstanbul,İzmir, Ankara tutturabilse ayarı, Diyecek olmaz keyfine,baldızım Özlem’in... Bir hayali daha var,o da Marmaris’te ev, İster isen yoluna,çıksın kocaman bir dev, Kınamalar serbesttir,bazı istemeden sev, Başka isteği de kalmadı,baldızım Özlem’in... Bu hayatta,dayı ile teyzeleridir en yakını, Aliş,Mamoş kardeşleri,bozmazsa çarkını, Kendi ile birlikte,onların da evini barkını, Geçindirme borcudur,baldızım Özlem’in... Hacı Cahit dayısı,Safiye’de büyük teyzesi, Meryem teyzesiyle hep,gülüyor gamzesi, Figen’in çok emeği var,peşi sıra gezmesi, Ona ablaları gibidirler,baldızım Özlem’in... Hele de yaşasaydı, rahmetli Anne Sona, Müsaadesi olamazdı,üstüne sinek kona, Lafını bile ettirmezdi katiyen,ona, buna, Hep gitmişti suyuna, baldızım Özlem’in... Şeyhim;Derki tanımışım,anne ve babasın, Büyük baldızı gibidir,bacanağım Abbas’ın, Çıkarır cebinden çoğunu,adamın ise hasın, Nurettin baba yarısıdır,baldızım Özlem’in... Nurettin GÜLBEY Saat : 00:03 14.07.2018 |
Duygular anlayacak şekilde berrak ve satır geçişleri mükemmel...
Şiiri çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…