BEN DÜNYAYI SEVMEDİMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ne arkamızda kalanı, ne de sonu görüyoruz,
Geldik dünya gurbetine, düşe kalka yürüyoruz. Ömür buzdan bir dağ gibi, günden güne eriyoruz, Yol çetin, yolcu yaralı, sanma sefâ sürüyoruz...
Aylar, yıllar geçer soranım olmaz
Şu yalan dünyaya sanki gelmedim. Varlığım görülmez, sesim duyulmaz Buradayım, görün beni, ölmedim. Bilmiyorum, hayal miyim, düş müyüm? Hele bir kez sorun, gün görmüş müyüm? Evladını tanımaz olmuş köyüm Sanki höllüğünde hiç belenmedim.. Binaları yüksek yüksek dikmişler İnip çıkmak için hatlar çekmişler Komşuluğun üstüne çim ekmişler Birbirine omuz veren görmedim. Sabah çık, akşam dön, beş karış surat Doldur boşalt için yaşanır hayat Hüzünler bedava mutluluk bayat Huzur ile kuru ekmek yemedim. Nefesler bedava, hayat pahalı Kimine çul düşmüş, kimine halı Kimin eli üstte, kim, kimin kulu? Dost mu düşman, düşman mı dost? Bilmedim. Hicranî’nin, dertte, kederde, gamda Benim değil beden, içinde can da Konaklama yeri sarayda handa Vallâhi dünyayı ben hiç sevmedim. Nûriye Akyol Görsel alıntıdır |
SELAMET99 tarafından 1/21/2024 2:06:08 AM zamanında düzenlenmiştir.