ahraz// . . . ne kim, nede kimse, kimsesiz değildir bil, bilesin hayat.. illa ki var, vardır acabaları, keşkeleri, yarınlardan endişeleri tam da alacalı göğsünde, alacaklı gibi ön, öz sözünde kimler ve kimsecikler biriktiren.. sus(ay)an çığlıktır, yangındır mavi vurulurken renginden sözün ahrazı et, kemiktendir üşümenin baharı, yazı su ister şiirler çiçeklenemeseler de kabrine unut(tur)mayalım insan olmayı bir yerlerde . . . // ilhanaşıcıocakikibinyirmidört |
Kutlarım gönül sesinizi.
Saygıyla esenlik dilerim.