İSMİ-HAN
Şu çorak gönlüme bir katre damla,
Kınalı elinle ver İsmihan’ım. Gel bırakma beni kederle gamla, Koymuşum yoluna ser İsmi-Han’ım. Uğruna fedadır servetim varım, Seçtiğim güzelde olmaz tekrarım, And olsun Allah’a budur ikrarım, Şu garip gönlüme yâr İsmi-Han’ım. Gıpta eder sana cümle melekler, Yalvarırım kabul olsun dilekler, Ak beyaz gerdanla, narin bilekler, Sanki Toroslar’da kar İsmi-Han’ım. Aşkın denizinin kırık salıyım, Sen petek, zaten ben oğul balıyım, Seni bilmem amma ben sevdalıyım, Benim gönlüm sende var İsmi-Han’ım. Rüzgara eş oldum aşkınla yeldim, Bir Ferhat misali dağları deldim. Toz toprak yol çamur demeden geldim, Aç kolların beni sar İsmi-Han’ım. Bir lokma ekmeği seninle bölmek, Seninle ağlayıp seninle gülmek, Seninle yaşayıp seninle ölmek, Bana şeref namus, ar İsmi-Han’ım. Aşıklık dediğin bir derin kuyu, Uyu deli gönül kuyuda uyu. İstiyorsan Aşık Aslansofu’yu, Çul eyle yoluna ser İsmi-Han’ım. |
Tutkulu sevdalı bir yürek sesiydi şiir.
Kurgusu,duygusu çok güzel dörtlükler.
Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Saygıyla,esenlik dilerim.