*****özlem *****Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir garip hikayesi var bu esintinin dile kolay yirmi beş yıl gelin oldum ama bir kere görmedim sadece orda ki isimleri tanıdım, sevdim, saydım kısmet olamadı işte sonra yarı yolda kaldım ve gidemedim eloğlunun köyüne . Bende bir gelin olarak sitemi mi o yıllarda böyle yazmışım değiştirmeden sizlerle paylaşmak istedim belki garip bir özlem gelebilir ama buda benim özlemim .. Sadece resimlerde gördüm hem eloğlun hem anamın köyünü ..eloğlu dediğim şimdi el oldu çocuklarımın babası..ne kötü değil mi şimdi el diye görünmek el diye yazılmak ..acıda olsa gerçek hikaye işte .
Gelin gittim çayırlının köyüne
Uğramadım yaylasına yoluna Hasret kaldım loru ile tuzuna Gidemedim göremedim Çayırlının Ördekhacı köyünü Ördekhacı derler senin adına Süremedim yüzümü Memed dede kuluna Kurban alıp geleceğim senin yanına Af etmek senden olsun garip kuluna Gidemedim göremedim Çayırlının Ördekhacı köyünü Kimler geldi geçti köyünüzden Hep hatırlar olduk akılda dilimizde Muhtar Süleyman ile Siso Resimi Gacan Gülü ile Dursun dedesi Karacası daha var nicesi Gidemedim göremedim Çayırlının Ördekhacı köyünü Tarlada başak olsam baş çıkarsam Dağında geven olsam diken diye batsam Yolun kenarında çağlayan göze olsam aksam Yine gelir görürdüm Arduçlunun düzünü Ağbabanın düzüne götürmedin köyüne Ben meylimi vermişim yiğidine merdine Kendim gibi bildiğim el dediğim yarime Gidemedim göremedim Çayırlının Ördekhacı köyünü Depremler olsa da kıyametler kopsa da Parça bölük ayrı ayrı yollarda kalsa da Gönül gönülden uzak düşüp yorulsa da Gezeceğim Erzincan Ördekhacı köyünü Kısmet olurda gidersem ilinize bir kere Yapacağım güzellikler düşecek hep dilinize Bu gelin özünü bağladı düştü serinize Elbet misafir edersiniz beni de köyünüze g.k Dostca – 1986 |