Anadolu'nun yaseminleri darbe alsa da dönek insanlarla değil mert asliyesiyle yaşamaya devam edecek.

Göklerde zümrüt kuşu yolcusuyla uçmaya, yeryüzünde dereleri akmaya, dağlarında rüzgarı efıl efil esecek.

Biz ve bizden sonra da direne direne ayakta kalacak,

saygılarımla.

Hıçkırıklarım
Hıçkırıklarım



Toroslardan geçerken
Yahut Kaçkar Dağlarında kır çiçeklerini seçerken
Özlediğim umman
Ve
Her an hissettiğim yalnızlık
Olur duman!

Asla tırmanamayacağım Everest Tepesinin karlarını
Döker Asuman…
Yürüdüğüm yerler yitirmiş serabı
Başağından ayrılmış kurumuş sapı
Olmuş saman!
Ren geyiklerini seyrediyorum
Uzaktan…
Dokunmayın der gibi
Yer
Diliyor aman!

Bu şiir, yazarın özlemini duyduğu bir yerden uzakta olduğunu ve kendini yalnız hissettiğini anlatıyor. Yazar, Toroslar ve Kaçkar Dağları gibi güzel manzaraları gördüğünde bile, onları umman gibi engin ve derin bir şey olarak değil, duman gibi geçici ve soluk bir şey olarak görüyor. Yazar, Everest Tepesi'nin karlarının da kendisine ulaşılmaz olduğunu söylüyor. Yazar, yürüdüğü yerlerin de eskiden sahip olduğu güzelliği kaybettiğini ve ren geyiklerinin de kendisinden uzak durduğunu belirtiyor. Bu şiir, yazarın içindeki hüznü ve yabancılığı ifade ediyor.

Ömrü güzel olası Anadolu'm canı üstat; İnsanoğluyuz, bünyesel yapıyı ve aklımıza akıveren düşünceyi şahsi çıkarımıza kullanmakta, gerisi canlıların yaşamı umurumuzda mı...
"Doğa marifetini sergiler bedava
Burada…
Su safi
Bir yudum içsem
Doyurmaya kâfi!" Kaleminize yüreğinize sağlık.