Öyleyiz, ama İnşâllah uyandığımız da ateş dolu bir çukura yuvarlanmayız ustam.

Yürek sesiniz dâim çağlasın.
Tebrik ve teşekkürlerimle
Selâm ve saygılarımla.

Saatimin alarmını kurdum
Ecelim ne zaman gelirse uyanacağım!
Kimse rahatsız etmesin
İki de bir uyan diye dürtmesin
Şimdi uyuyorum
Rüyadayım…

Herkes saatini kurmuş herhalde
Rüyamızda yaklaşıyoruz aynı perdeye
Uçup gidiyor aşklar
Aşlar
Toprak oluyor hemen
Üzerinde yürüdüğüm taşlar…
Kimsenin umurunda değil
Kime eğilmiş başlar!
Ne telkinleri duyuyorum
Ne de aşk ile uyuyorum
Rüyadayım…

Bu şiir, hayatın anlamsızlığı ve ölümün kaçınılmazlığı üzerine bir düşünce denemesidir. Şair, uyku ve rüya metaforlarıyla, yaşamın geçiciliğini ve insanların kaderine boyun eğdiğini vurgulamaktadır. Şiirin ilk bölümünde, şair kendini uyuyan biri olarak tanımlar ve kimse tarafından rahatsız edilmek istemediğini söyler. Bu, şairin hayattan umudunu kesmiş ve kendini gerçeklikten soyutlamış olduğunu gösterir. Şair, ecelinin ne zaman geleceğini bilmediğini, ancak ona hazır olduğunu belirtir. Bu da şairin ölüme karşı kayıtsız ve teslimiyetçi bir tutum sergilediğini gösterir.

Bu şiir, şairin hayata karşı duyduğu karamsarlık ve ölüme karşı duyduğu kayıtsızlık ile doludur. Şair, uyku ve rüya gibi soyut kavramlarla, yaşamın geçiciliği ve anlamsızlığı üzerine düşünür. Şair, kendini gerçeklikten soyutlayarak, hayatın acılarından uzaklaşmaya çalışır. Şiirin tonu profesyonel değil, melankolik ve pesimistiktir.

Allah kullarının miskin miskin
ölümü beklememeleri için diyeceğini
bizim bilgimize göre 1400 sene evvel
demiş. İslamiyet'ten öncekilere de
mutlaka demiştir geçen üç kitap ve
suhufları okumadım.
ne demişti Yaratan; "hiç ölmeyecekmiş gibi
dünyayı, yarın ölecekmiş gibi ukbayı düşün.
bu bağlamda çok güzeldi şiir.
tebrikler ve saygılarımla...