ZALİM UTANSIN
Benim şu kalbime aşkı düşüren
Görsün şu halimi zalim utansın İçime köz koyup kalbi pişiren Görsün şu halimi zalim utansın Çok beter haldeyim divane gezdim Ne yapayıl bilnem canımdan bezdim Ağladım ağladım yaşları süzdüm Görsün şu halimi zalim utansın Kanıyor içimde açık yaralar Öyle içim yandı derdim paralar Azdı acılarım çok bu aralar Görsün şu halimi zalim utansın Vursa bile gönül sevdi özlüyor Sevdi belki oda benden gizliyor Ah etsem yüreğim birden sızlıyor Görsün şu halimi zalim utansın Misralar anlatmaz hissimi benim Bilemez ofkemi hırsımi benim Belki anlamadı tersimi beni Görsün şu halimi zalim utansın Sözümü söylesem bakıp gözüne Derdimi saplasam vurup özüne Belki beni anlar bakar çözüme Görsün şu halimi zalim utansın Başım belalarda vay zalıma vay Geçen günler bana oldu her gün zay Çıkarsın halimden bakıp biraz pay Görsün şu halimi zalim utansın Geçmez oldu zaman hep bende durdu Gecenin dar vakti kalbimi yordu Belli ki o kalpsiz olmuş ask kurdu Görsün şu halimi zalim utansın Hamit Karaca 16.01.2024 19:49 |
Selamlar... Saygılar...