Dağların Yankısı
Semada yaldızım kalmış yarım
Sen yokken böyle yandı barım Esvabsız gecenin tam ortasında Bu dağda bir muhip ben varım Melun güneş önümü aydınlatmazken Bir nufteydin gözüme ilişen Bulmuşum seni saçlarım ağarırken Bir meşhet zamanıydı ruhuma seslenen Bir yalan olmuştu mahkum dizeler Senden gayrı yazılan şiirler Bir sevdaya tutulmuştu mahkum dizeler Senden gayrı görmeyen gözler Ey sevgili ! Sen nerden bilesin hasreti, Geceler boyu yası dinmeyenleri ? Nerden bilesin sen elem-i aşkı sevenleri, Karıncanın ayak seslerini ? Nerden bilesin sen feleğin sarhoş yellerini ? Öyle bir gün gelicekti ki Karıncanın ayak sesleri Feleğin sarhoşça esen yelleri Yankılanacaktı dağlarda, kalbimle ebedi... |