Tek Esaret
Volkanı sönmüş bir dağ çıktı ruhumda,
Ecnebi köşelerde mazlumca. Rüzgarları gürce esen fıtratımda, Bir fırtına çıktı körelmiş duygulara. Bir kalp zuhur buldu meydanlarda, Caddeleri dolu yalnızlığın ortasına, Teni yakan güneşin tam bağrında, Bir hiçliğin etrafında, bir divanda. Yıldızsız gecenin biri pervazımda, Acımadan vuruyor sevda enkazına; Çelimsiz gövdesiyle inliyor akşamlar, Haykırıyor al külçeli karşı dağlara. Bir şafak söküyor zihnimde Uykusuz gecelerime doğan güneşi Bir sokak ışığı sarıyor adeta. Bir benliği yararcasına, Kara puslu camları yıkarcasına Bir güneş batıyor üzerimize mahzun mahzun Bir yanda sen bir yanda ben Hesap veriyoruz birbirimize, usul usul Ve tek esaretim oluyor şiirler, melul melul. |