Zamanın süzgecinden, süzülüp bize gelen
Her sözün anlamı var, çok da derin biçimde
Yerinde söylenince, dört kat çeliği delen
Her sözün anlamında, ders mevcut ders içinde


Akıl mantıktan uzak, dengiyle iş tutmayıp
İt*le çuvala giren, sonuca katlanmalı
Zorluğa azmederek, kulak üstü yatmayıp
Yaşamı göze alan, cenge hazır olmalı


Ayna türlü türlüdür, bakınca mesaj veren
Yüzü görmek isteyen, sırlanmış cama bakar
Önyargıdan uzakta, HAK’kın lütfuna eren
Özü görmek isteyen, can içi can*a bakar


FİKİR, İRFAN, VİCDANI, HÜR olmak özgürlüktür
Özgürlük yüreklerde, hürriyet kozasıdır
İdrak, izandan ari, yaşamak ağır yüktür
Aptal başın günahı, ayağın cezasıdır


Arayan ya MEVLA’ yı ya da belayı bulur
Dolu başak eğiktir, bencillikten asude
Taş yerinde ağırdır, sel gidince kum kalır
Yel kayadan ne alır, eser, döner beyhude


Denk duran sarsılmamış, tekmeyi de yememiş
Laf ağzından çıkmadan, lafın esirin senin
Boşboğaz cehenneme, düşmüş, odun yaş demiş
Laf ağzından çıkınca, lafın efendin senin


EN GERÇEK MÜRŞİT İLİM, cehalet bela başa
Akıl baştan gidince, dilde endaze olmaz
Rüzgâra karşı ıslık, çalmaya gayret boşa
Rehberin karga ise, burnun pür-u pak kalmaz


Gerçek güneşten parlak, yalan yatsıya kadar
Yalan ile iş gören, din, imandan fukara
İyi, kötü her şeyin, mutlak bir bedeli var
Cihanda yalancının, her iki yüzü kara


Doğrular menziline, mutlaka vardığında
Ayna tutar yalanın, yüzünde cilasına
Doğruluk düsturunda, inançla durduğunda
Yanlış mutlaka duçar, olacak belasına


Cahil her şeyi bilen, bir şeyden anlamayan
Konuşurken yazarken, hezeyandan yanadır
Kirli zırha bürünüp, kültürle donanmayan
Cehalet kötülüğü, peydahlayan anadır


Sonunu düşünmeden, saymadan üçü, beşi
Yele karşı tüküren, tükürür öz yüzüne
Düşkündür HAK yolundan, harama tutkun kişi
Cennet vadetse dahi, düşme sakın izine


Deryanın sevdasına, aşmak için yamacı
Her tür engel önünde, azimde su olmalı
Yolu sarpa saranın, huzursa tek amacı
Ya yeni yol yapmalı ya yeni yol bulmalı


Emanetinde olan, malı kutsal bilenin
HAK’ ka imanı var ki, eline kir bulaşmaz
Kötülüğe set çekip, merhamete gelenin
Ruhuna zerre kuşku, diline şer bulaşmaz


Çetenin yol kestiği, yerde devlet bulunmaz
Adalet mülke temel, hakîm onun bekçisi
Huzur olmayan yerde, yaşamdan zevk alınmaz
Mutluluğa yol yapan, insanlık emekçisi


Her kim ki hainlikte, bulunmuyorsa izi
İnsan ve insanlığa, çarpar daim yüreği
Savaş cinayet derken, şu güzel sözün özü
YURTTA SULH, CİHANDA SULH insanlığın gereği


Tatlı dil deliğinden, çıkarır ki yılanı
Buna has denilmiştir “SÖZ OLA KESE SAVAŞI”
Dünyadan yok etmeli, kavgadan zevk alanı
Yani demem o dur ki “SÖZ OLA KESTİRE BAŞI”


Bilim, fen aydınlıktır, karanlığı bitirir
Mutluluğa tek yol bu, böyle gelir şeref, şan
Hurafe, her ülkeyi, felakete götürür
İnsana, insanlığa, uygarlıktır yakışan



12.01.2024