Karanlığın Gölgesi Büyü
Yüzüm hiç gülmedi aşktan yana
Güldürmedi kader yıktı geçti Her sevdanın sonu ayrılık oldu Gözlerim yalnızlığı seçti İsterdim bende bir deniz kıyısında Sevdiğimle konuşup gülüşüp başbaşa Hiç bırakmadan ellerini sımsıkıca Seviyorum seni demek doya doya Neydi sebebi bu yalnızlığın Acımaz oldu yıllar geçti hızla Alıştırıyor insanı her geçen gün Ölüm denen gerçekle her fırsatta Nedir bu düşmanlık aşka böyle Hiç bitmeyen kan davası gibi Çok büyük bir ölüm büyüsü mü Ruhuma işleyen karanlığın gölgesi |