Günbatımın rengi
Günbatımın rengi
Günbatımının renginde doğan Kulsu, tepeler ve denizlerde pembe. Hasat zamanının ortasında gelmiş, kalpte yaprak dökümü o zaman başlamış. Rüzgâra teslim olmuş kızıl saçlı. Savrulur kül renginde Kulsu. Ruhunda örülmüş duvarlar; sırtını ısıran soğuk dişler, hem acıtır hem de kanatır. Bir aşka tövbekâr olmayan, sevgisiz kalpleri sarmayan. Herkesin fikrine olanak sağlayan , dinleyip de aydınlanmayan. Bulanık sular inmiş tepeden, çarpışan fikirlerde boğulan... Hayattaki varlığı izleyen Kulsu; "İçi dışı bir olmayanın, kalbi sızlatanı neyleyim ? Neyleyim, ısıtmayan yaşları." |