Ölürdü Kelebekler
Ve öyle bir an geliyor ki
Söküp atıyorsun kalbini Acıyla yüzüp kederle sevişip Duygusuzca düşüyorsun Çizdiğin yolun Bitirdiğin noktan olmadan Gidersin işte Var olmak Yok olmak kadar güçlü kılmaz seni Sessizliğin içinde Çığlığın dışında Ah bir de kıyısı olmayan deniz ortasında Batarsın beklentisi olmayan yüreğini kanatıp Gidersin işte Anlatmak her şeyden yaşar gibi birazcık Azıcık Minnacık Tutunmak Aşka Ağustos sıcağında üşür gibi Düşüncelerin tutsak Hislerin aksak Sonuçsuz Anlamsız Değersiz Biraz da boşalmış içinle Gidersin işte Göremediğimiz gerçek Yalana hapsolurken Yanlış anlaşılma tedirginliğiyle Ölürdü kelebekler Düşünce seyrinde Keşkeler saatleri bükerken Dolmadan bir yüreğe kıyılırdı umut kırıntıları kavuşma arzusunu taşırken Ve unutamadığımız ne varsa yüklenirdi sırtımıza Ve zincirleri uzun prangalarla kendine zorlu Başkasına kolay Yaşama isyankâr Biraz can yücel Biraz da Neyzen Tevfik gibi dilimizde küfür Giderdik işte. |