AYNADAKİ YABANCIBir deniz gibi sessiz Pembe hayallere daldığında Yağmur renkli buğular inecek gözlerine Öylesine fırtınalar kopacak ki O arsız otların güverdiği yüreğinde Bilmediğin renkleri göreceksin Aynadaki yüzünde Dalga dalga, köpük köpük coşacaksın Odanda çığlıkların kol gezecek Bir elinden tutacak, Bir merhaba diyenin Kalmadığı anladığında İsyanı yaşayacaksın Bir kızıl şelale gibi kanın Damarlarında deli deli akarken Kıpırdanmaya başlayacak Fahişelik duyguların... Ve sen bu isyan nöbeti anında Çaresiz saldırdığında aynaya Beyazlardan arta kalan Uç tek siyah saçlarını sayacaksın Ve son çare belki... Beni anımsayacaksın... Şiirlerimdeki güzelliğini düşüneceksin Ve seni ne kadar çok sevdiğini Gözlerinden şimşekler şavkıyacak o an Yüreğinde ümit parıltıları Koşacaksın bana doğru Bu onuncu asırdan kalma halinle Yine de saracağım seni Saracağım sımsıkı korkma Ve unutturacağım inan Annadaki yabancı halini... Emin Barut_____ 12/11/1985 Arşiv |
Tebrikler Saygıdeğer Üstadım. Anlamlı ve güzel bir şiir,kutlarım.Selam ve saygılarımla...