Dadaşım ağzımın tadı bozuk diyorsun ya.
Bir çay koy yüreğinden tavşankanı.
Bir bardağını sağlığına say.
Bir bardağını varlığına say.
Üçüncü bardağı ise yandığına say.
Hasretini çayın demiyle,
Dertlerini gönül gamıyla.
Yüreğini ise dostunun canıyla ısıt.
Başı boş bırakırsan yüreğini.
Haset edenler doldurur.
Gönlünü olur olmaza açarsan eğer.
Bir bardak tavşankanı çaya.
Bir fincan acı kahveye.
Kırk yıl değil bir ömür.
Vefasızlar insafsızca satar insanın yüreğini.
Ne kadar saf duygularla bağlandık.
Bu çukuru bozuk dünyaya
Dünya yalan, zaman hırsız.
Gönlünü kaptırdığın, insanda arsız çıktı.
Bir yar vardı elde avuçta.
Heyhat o da vefasız çıktı.
Oysa ne umutlar bağlamıştım, jiletini açılmamış
Kuzey rüzgarlarına kaptırdık hayallerimizi.
Kararsız kaldı bu can meltemler gibi
Akşamleyin başka yöne.
Sabahleyin başka yöne eser durur.
Yüreğime sevdayı hapsettim sanıyordum.
Kapısına koskoca kilit asmıştım muhabbetle.
Meğer hırsız içerdenmiş be abi.
Bak işte ne kilit tuttu ne vefa.
Acı kahve avutmuyor yüreğimi.
Ağzımın tadı bozuk bugünler.
Tavşan kanı çay bile merhem olmuyor.
Yüreğimde ısıttım anılarımı.
Onlarla gönül avutuyorum.
Beşik kertmelik, evladiyelik.
08.01.2023 Muammer KARS