yarım saat
Saat sabahın yedisi
Yaşamı bilmem kaç geçe,ölüme bilmem kaç kala Polifonik bir uyandırma alarmı Şehir yavaşça açmakta gözlerini Hamiyet teyze yine balkonda Penceremden içeri buram buram fesleğen Bir de istanbul öylece... Saat yediyi beş geçiyor Heryerim telaşta Camdan gelen sesler yükseliyor Yeditepe ayakta... İşte o sıra,çocuk olsam yine diyorum Çocuk kadar telaşsız,çocuk kadar pervasız... Saat yediyi epey geçmekte Kapımı kapıyorum dışardan yine Zamandan yarım saat Benden bir ömür belkide... |