He Dağlar
He dağlar
Ezberim bozuldu sevda dilinde Un ufak ilendim sazım telinde Şafaklar sökerdim seher yelinde Kader cilvesinden sıkıldım dağlar Dil vurdu yarama dağıldım nice Yaylasız merasız vuruldum göçe Yerimi yurdumu terketim hiçe Diyardan diyara kakıldım dağlar Açmadı yüzümde sevda gülleri Ötmedi bağımda aşk bülbülleri Savurdu başıma sönmüş külleri Yüreğime mıhla çakıldım dağlar Yârin yarenlerin derdi boynumda Ne yılan çıyanlar yattı koynumda Ne zehirler içtim öldüm uykumda Bir değil bin kere yıkıldım dağlar Ekildim biçildim indim harmana Dövülmeden geldim dile dermana Dumanım tüttükçe ahlan amana Gelenim olmadı yakıldım dağlar Prangalar olmazdı hiç ayağımda Kavrulup halimce kendi yağımda Krallar gibiydim kendi dağımda Akıldan ettiler, akıldım dağlar Coşkûnî |
Tebrikler Ahmet bey
Mutlu yıllar olsun