BU TOPRAĞIN GÜR SESİ
Öz canından fazlaca sevmişti aziz yurdu
İstikbâlimiz için nice hayaller kurdu Hakk’ı terennüm etti, o bir kalemli ordu Huzurun tek adresi sensin Mehmet Akif’im! Bu toprağın gür sesi sensin Mehmet Akif’im! Önce mideyi değil, aç ruhları doyurdun Azığı kelâm olan, sofralara buyurdun Mazlumların sesini insanlığa duyurdun Al bayrağın gölgesi sensin Mehmet Akif’im! Bu toprağın gür sesi sensin Mehmet Akif’im! Uluların izini bir ömür iz eyledin Hep umut aşıladın, kışları yaz eyledin Hakk yolunda yürüdün, Kur’an’dan söz eyledin Hakikatin busesi sensin Mehmet Akif’im! Bu toprağın gür sesi sensin Mehmet Akif’im! Yalın ayaklarınla cephelere koştun sen Bir zafer muştusuyla çocuk gibi coştun sen Sade yaşarken değil, ölürken de hoştun sen Vatanın ak mayesi sensin Mehmet Akif’im! Bu toprağın gür sesi sensin Mehmet Akif’im! Omzundan indirmedin mukaddesat yükünü Sahip çıktın mâziye, unutmadın kökünü Zemherinin ardından erdi bahar sökünü Kimsesizler kimsesi, sensin Mehmet Akif’im! Bu toprağın gür sesi sensin Mehmet Akif’im! Güllere sevdalıydın, vatan âşığıydın sen Kör karanlığı yırtan ay’ın ışığıydın sen Ahlâkın şahikası, ilmin beşiğiydin sen Merhametin sayesi sensin Mehmet Akif’im! Bu toprağın gür sesi sensin Mehmet Akif’im! Türkçemin kalesinde söz bayrağı oldun can! Dikenlerin içinde gonca güller buldun can! Sıla aşkıyla yanıp altmışında soldun can! Mehteranların kösü sensin Mehmet Akif’im! Bu toprağın gür sesi sensin Mehmet Akif’im! Osmanlı çınarında yeşeren yapraktın sen Güneşi buyur eden müjdeci şafaktın sen O sessiz gidişinle, yürekleri yaktın sen Gönüllerin gayesi sensin Mehmet Akif’im! Bu toprağın gür sesi sensin Mehmet Akif’im! M. NİHAT MALKOÇ |