Terkedilmiş Kasaba
Paslı bir çivi gibi
Körelmiş takvim yapraklarında Evrende küçük bir nokta Gölgeni senden başka kim görür ki Terkedilmiş eski bir kasaba Bırak önyargılarını ilk durakta Gölgeni takip etmeyi de Taştan duvar olma Güneşin doğuşuyla yeni bir masal Kışın beyazlarda yürü Birazcık üşü ama hasta olma Hafifle serinle Perdeni kapat ama güneşliğin açık dursun Sıcacık bir yaz sabahına uyan Umutla güvenle Ağla üzül ama sonra gül Nefret et küfür et ama sonra gül Sonra sus ve yine gül Göreceksin dalgalı denizleri yel almış Asıl küreklere yakın limanlara Sonbaharda ağaçlar arasında dolaş Yaprakların hışırtısı ve rüzgarlarla ahengi Ama yağmurun hüznü olmasın Kahve ve kağıt kokusunu hisset Ama kahveyi dökme Sonra bide kapını kapat Ama kilitleme Ha bide mutlu ol |