ol...// . . . dile geldi, geldi dile alfabesinde, muhakemesinde ve illa ideolojisinde kırıldıkça s’aklın testisi soy dedi, dedi soy kabuğundan ilk evvel günahı elma dersem çıkma güneşin yoksa sabaha öl dedi, dedi öl kalmayan ecelinde mecal.. toprak mıdır insan, insan mı sahi yaşamak düş vakti, vakti düş dedi vicdan merhametimden.. düşen son sayfaydı takvimtrak eşgalinden dile geldi geldi dile şişesinden, endişesinden hasatsız bir bordo içtikçe kekremsiliğinden as dedi şimdi as bir yağmuru y’as kirpiğinden her damla bir şiirken her şiir bir şair ederinden ol aşk, ol ateş, ferfecir ol yürü yangınına korkma üşümekten, üşümek ki kışı, ayazına yanmak değil midir zaten . . . // ilhanaşıcıaralıkikibinyirmiüç |
kimine ol kimine öl der
bir akıntıya bağdaş kurmuşken cümleler
kimi boğulur da kimi karaya savrulur
ne zordur insanin insanla sınavı
kimine aşktır bahar kimine cefa
şiirmi herzaman ki deminde aldı savurdu yine...
her daim keyiftir sizi okumak İlhan hocam
saygımla