Qecê
Qecê
Yetmişinde tütün çekerdi Birde güzel çekerdi İmrenirsin Halim allah Otuzunda kaybetmiş erini Bir çocukla sağlam tutmuş yerini Didinmiş yetiştirmek için tek neferini Gece gündüz çabalardı Yoksulluk yamalardı Yüzündeki her çizgi Bin kahkahaydı Ne tekerlemeler sıralardı Bütün mahalleyi başına toplardı Hele bir tekerlemesi vardı Yalnızlığının iç acısıydı ’Aylar yıldıza döndü Geceler gündüze döndü Yalnız yata yata Bir yanım buza döndü’ Gençliğini görmedim çok güzelmiş Duyduğuma göre hakka göçmüş Işıklar içinde Qecê Coşkûnî |