YAKARIŞYAKARIŞ ayak izlerini öptüm masumiyet denizinde uzun yolculuklardan sonra nihayet karanlıklara doğan aydınlıklar denizinde söyle bana nasılsın hayat ol hayat ehlina hayranım sessizliğinde bağışla bizı Tanrım insanlık ikliminde bağışla ve kurtar bizi O nun hatrına o ki insanlık denizinde bir inci Sensin veren bağışlanma sonrasında sevinci geçiyor bir meltem rüzgarı öperek kutlarken bizi iliklerimize kadar insanlık iliklerimize kadar isyan sarıyor bizi bunca isyan bunca zulüm sarıp sarmalıyorken bizi sardıkça içten içe yayan yandıkça alevlenen alevlendikçe yanan ve sarıp sarmalayan bizi ne bir aşk uğruna sessizce yanan aşk şehidiyiz biz artık bir hiç uğruna yanan ve bir hiç uğruna öldürüleniz biz artık biz yaşamadan ölen ölmeden yaşayan ölüleriz artık biz biliriz birbirimizi kutsayarak yanlışlarımız bir ömür süren yürüyen ölüleriz artık her baskıya onursuzca boyun eğen ölüleriz artık biz doğmadan ölen yaratıklarız artık biz bir hiç uğruna yaşayan ve onursuzca ölen yaratıklarız artık Ahmet Kemal |
kutsayarak yanlışlarımız bir ömür süren
yürüyen ölüleriz artık
her baskıya onursuzca boyun eğen
ölüleriz artık
Hem okudum ve hem de düşündüm şiirin ana fikrini.Gerçekten de bizi,toplumumuzu anlatıyordu şiir. Aynen şiirdeki gibi,öyleyiz...
Değerli şairim bu anlamlı ve manidar şiiri yazan,yüreğinizi içten duygularla kutlarım.
Saygıyla,esenlik dilerim.