BABAM...onu 1970 yılında 50’ci yaşına yeni girdiği sırada ağır bir kalp kriziyle kaybettik.Çok üzülürüm,emekii olmak üzereydi.Ben ailemin en büyük çocuğuyum.biz iki erkek,üç kız olmak üzere beş kardeştik.Erkekler kardeşlerin büyüğüydük.
Babam tam dinlenecek çağa geldiğinde anide aramızdan ayrıldı.Ben o vefat ettiğinde 27. Yaşındaydım.Onun ölümü beni çok sarsmıştı.Yeri geldiğinde sırtımı yaslayacağım bir ulu çınar’dı benim için.
Hep o güvenceyle yaşardım,o ölene değin.
Mekânı cennet olsun.
Fotoğrafı,onun 35’li yaşlarına ait.

BABAM


Deniz fenerimdin,yönüm kayboldu,
Şu dar-ı dünya’dan,sen geçtin BABAM.
Erdemin,ahlâkın,mirasın oldu,
Erkenci kuş gibi,sen göçtün BABAM.


Elli’ye varmıştı,çok genç’ti yaşın,
Yeni kırlanmıştı,saçların başın,
Bitmeden dünya’da,gailen işin,
Erkenci kuş gibi,sen göçtün BABAM.


Bilseydim Azrail,önün keserdim !
Pazarlık tutuşur,niza ederdim !
Al benim ömrümden,ona ver derdim !
Erkenci kuş gibi,sen göçtün BABAM.


Sen gittin gideli,dünya ahvali,
Pekişti insanın,hırs-ı emval’i,
Sendin önümdeki,vakar timsali,
Erkenci kuş gibi,sen göçtün BABAM.


Yıllar var ki inan,kışım bitmedi,
Elemli günlerim,çekip gitmedi,
Kısa ömrün bil ki,bana yetmedi,
Erkenci kuş gibi,sen göçtün BABAM.


Ulu çınar’ım yok,sırtım yaslayım,
Çöldeyim suyum yok,yüzüm ıslayım,
Yarm asırdır ben,her gün yastayım,
Erkenci kuş gibi,sen göçtün BABAM.


Gözümden hüzünle,düşen damlasın,
Ezel’im,ahir’im,sonsuz an’dasın,
Her günüm gecemde,bitmez dua’msın,
Erkenci kuş gibi,sen göçtün BABAM.


Tuğal KÖSEMEN
19.Ağustos.2019 ( Yazım tarihi )

Gönül dostu katkıları ; sonsuz teşekkürler

Ne haram yedirdin,ne de sen yerdin,
Her dem kul hakkına,dikkat et derdin,
Dünya’n zordu şimdi Cennete erdin,
Erkenci kuş gibi,sen göçtün BABAM.
......keklik pınarı