Hasbihâl
dünya misafirhane; ben misafir... Anladım...
bilemedim... Gizlimde; tûli emel sakladım... haddimi aştım mı ki; gelip gidip yokladım... alın, dünya diyenler, ham ziynet sizin olsun hem dünya hem ahiret, afiyet bizim olsun ... ... Ağıt değil söylenen, ele mendil gerekmez karanlıkta değilim, yola kandil gerekmez Hasta yoksa, ilaca; bir muadil gerekmez al git hayıflanmayı, kelamlar sizin olsun gönlümüze bin sefa, selamlar bizim olsun kalbimde iki sevda, ilke şükür yolladım ikinci halâ bende, zarfı yazıp pulladım dua saati varmış, temcit vakti kolladım herkes kendi yoluna; nam, gurur sizin olsun ’’kûn’’de, Rabbül Âlemin; kâm, sürur bizim olsun |
Hırsı tamahı bırakıp, teveküller
Ben' i bırakıp biz olabilenler
Dertleri bırakıp, sabredebilenler
Firdevsi âla cennetine girerler
Şiiriniz bende böyle karşılık buldu. Hep yaz böyle güzel şiirler bizde okuyalım. Tebrikler
Saygılarımla