Turu elemDüşünceler ile yoğrulunca hep Divane acılar ayna göründü Dertler ile düşüp doğrulunca hep Divane acılar sırra büründü Elekten eleğe girip elendim Un olup ateşte yanıp belendim Hüzün sofrasında kabla dolandım Divane acılar gönle süründü Buharlaştı ömrüm seyrana geçti Keder deryasına yıllarım göçtü Gözlerimde yağmur fırtına biçti Divane acılar emden erindi Caneli’yim halden nicedir halin Tutulmaya yokimiş bir tek dalın Huzur istasyonuna varır mı yolun Divane acılar alın terindi İsmail KOCA (CANELİ) 09.12.2023 12.07 |
Güzel ve duyguluydu şiir.
Kutlarım gönül sesinizi.
Saygıyla,esenlik dilerim.