Umut...
Umut,
Ya da her şey Hiç bir şey gibi. Ürkek, İnce ve uzak Tuzak sanki Her şey gibi. Dünya, Dolu dolu Bom boş hayatlar gibi. Ah yaşam, Kıyısında sürüklendiğin dalgalar gibi Ömürler biçersin insanlara ve insanlığa. Ah insanlık, Özünden uzaktasın Dokunsam yok olacaksın. Hayat ve insan, Ömür ve ölüm gibi... Birazdan, Bir bomba düşecek Pimini çeken insan... Ölen insan... Ardından yas tutan insan! Ah insan, Ömürler biçersin hayata Hayat ömürler biçer insanlığa. Birazdan, Bir tabancanın Horozu düşecek, Bir el Toprağa düşecek Bir el havaya kalkacak Toprağa düşen insanlık... Havaya kalkan pişmanlık. Birazdan, Bir çocuk Korkulu gözlerle izleyecek Bir babanın Toprağa düşmüş yüzünü. Yüzlerden tiksinecek. Birazdan bir kız çocuğun Bebeği elinden düşecek, Bir annenin bebeğini düşürmesini bilecek Nefret edecek annelikten Kaybetmekten. Ah insanlık •Doymayacak mısın?.. Kaybetmekten... |
Bebeği elinden düşecek,
Bir annenin bebeğini düşürmesini bilecek
Nefret edecek annelikten
Kaybetmekten.
Ah insanlık •Doymayacak mısın?..
Kaybetmekten...
İNSANLIK NE BEBEKLERİN AĞITLARINDAN DOYDU...
NE DE GÖZYAŞLARI SAVAŞ SESLERİNE KARIŞAN ÇOCUKLARIN YETİM GÜLÜŞLERİNDEN...
ŞİİRDİ.. KUTLARIM...