UMUNLARIM DÖL TUTMAZ
Umurlarım,
daha düşmeden usumun rahmine can çekişir kimi neşter acısı çeker kimi doğuma sancılı kimi düşük kimi kurşuna dizili kimi kurşun gölgesinde pusuda milyonda bir çiçeğe oturmuş tomurcuk daha göremedim meyveye dönüştüğünü umut,sol yanımda sancı sol yanımda madalya umut nerde ben orda bazen gölge bazen ışık yürürüm peşi sıra yürüyorum, yürüyorum ”dikenlerin üstünde” peşi sıra… İbrahim ŞAHİN |