V/ahım
Vahim kül/ağında gelmez mi?
U/yanıkken kalbim sana Sureti bilhudada ayetken kürsüsünde Ebruli sevgilerim vardı esirgeyen ve de bağışlayan haline Gözlerin remzdeyken suskunluğum da Neye bakar sözlerim Söz var ki Kelam kırar sukutunda Kalpten kalbe vurgun... Deli fırtınalara gözlerim aya çıkar şavkı yanık Bir benizdir seni bana gösterene Uzuvlarım bin şükranla yanıyor sana Cennet olsa ne âlâ Nârında yanmaya da râzıyım... İkramında şuleyi remzde değen gözlerinin ayeti Sen ey gözeten ve koruyan Diyar ı aşkın *katmerlerce yağışlar kalbimin ortasından kuruyunca Gönülgâhım güneşleniyor k/ağıdımda tünemiş bir vahim gibi* Şarkılar sönmüş ufukların mistik selamlarına Sana ey Bağışlayan ve esirgeyen Göz kırparken ağaçlar s/ezgin bir dua gönül verir Şuurunun bal kanterlerine.... Gezgin imgeler... |