KARADENIZ UŞAĞI
KARADENIZ UŞAĞI
Yusuf Yılmaz Karadeniz uşağı yerinde duramaz Başını dost yaralasa aldırmaz Yanında kemençe çalsa oynamaz! Kızarmış hamsi görse dayanamaz Bir İstanbul bir Trabzon Gide gele yoruldum Yürekler durak olsa Buna ömür yetmez Karadeniz uşagınin çilesidir Ben burada çocuklar İstanbula Gide gele Bu yolun sonu gelmez Bir de torunlar var Dün küçüktü bugün büyümüş Ne kadar büyürse büyüsün O hep dünkü gibidir Gözümde büyüse de Gönlüm kabul etmez Karadeniz uşağı yufka yüreklidir Haksızlık karsısında Dünya üstüne gelse yılmaz Alçakgönüllü mütevazi isen Karıncayı dahi incitmez Karadeniz uşağı zorlukları zevk edinmiş Sinesine istedıgin kadar yaş dolsun Ana baba evlat torun söz konusu olunca Bu sevdadan vazgeçmez |