SON UMUT
Bu akşam bir başka batıyor güneş
Ufuktaki kızıllık her zamankinden farklı Yıldızlar nazlanıyor çıkmamak için sanki Ay göstermek istemiyor yüzünü... Sessizliğin sesi kulaklarımda çınlıyor Hafiften esen rüzgarın sesine inat. Yapraklar kımıldamıyor saygısından Bozmamak için ahengi... Sadece kutup yıldızı gülümsüyor İçimdeki karanlığa seslenircesine Saatler susuyor, zaman duruyor. Yüreğimde güvercin tedirginliği... Gelecek yolcusunu bekliyor gibi Perdeler hafifçe aralanıyor gönülsüz Görmek istemiyor gözlerim karanlığı. Bulurum umuduyla aydınlığı arıyor Ne gelen var ne giden... Bir ses bekliyor bir dost eli Koca dünyanın müzmin yalnızı. Bu gece de zor geçecek besbelli Sabırlar çatlıyor,hayaller kırılıyor. Umutlar saçılıyor pervazsızca etrafa... Ayaklar taşıyamazken bedeni Beden yüküne gönüllü yüreğin Kalp kuşu kafesinde mahzun Çırpınmaya mecali yok. Boğazda düğümlenirken sözler Nefesin sesi yırtıyor karanlığı Son bir umut var dercesine... A. Kadir YALDIZKAYA |